Καταχείμωνο, μέσα στο παγερό κλίμα του Γενάρη, η αντιλαϊκή κυβέρνηση Σαμαρά -Βενιζέλου αποφάσισε να στήσει ένα ψυχρό εκλογικό σκηνικό, με πρωταγωνιστές της θεατρικής πράξης τους τροϊκανούς και την ντόπια πλουτοκρατία, με κεντρικό θέμα την «τήρηση» των απαιτήσεων της ιμπεριαλιστικής επιτροπείας για ακόμη πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα και με κομπάρσο το δυναστευόμενο, εξαθλιωμένο, άνεργο, πεινασμένο λαό που καλείται ξανά από τους δυνάστες του να δώσει την «εκλογική εντολή» της σφαγής των δικαιωμάτων του και μάλιστα στο όνομα της σωτηρίας του(!).
Αυτό το θέατρο του παραλόγου θα το ζήλευε ακόμη και ο Ιονέσκο, εάν το διακύβευμα δεν ήταν το ψωμί, η δουλειά, η υγεία, η μόρφωση, τα θεμελιακά λαϊκά δικαιώματα που κορνιοτοποιήθηκαν μπροστά στην επέλαση ενός «άλλου χιονιά» από αυτόν που πλήττει τις τελευταίες ημέρες την Κρήτη και ιδιαίτερα την ορεινή. Πρόκειται για τα ιμπεριαλιστικά δεσμά που αποτυπώνονται στα υποδουλωτικά μνημόνια και παίρνουν τη μορφή της «αλυσίδας θανάτου» για τις εργατικές κατακτήσεις και το δικαίωμα του λαού στην αξιοπρεπή διαβίωση και την κυριαρχία στον τόπο του.
Με στόχο να δέσει αυτήν την αλυσίδα ακόμη πιο σφικτά στο σβέρκο του πολύπαθου λαού, η συγκυβέρνηση τη ολιγαρχίας (Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ) επεδίωξε -με την προεδρική εκλογή- να διασφαλίσει τη συμφωνία της σπαρασσόμενης σήμερα μεγαλοαστικής τάξης, που κλυδωνίζεται στο τοπίο της καπιταλιστικής κρίσης, εκδηλώνοντας τις εσωτερικές της αντιθέσεις με ένα αρκετά παραπλανητικό τρόπο, για να συγκαλύψει τη σύγκρουση των συμφερόντων πολλών τμημάτων της, τα οποία έχουν μάλιστα την κηδεμονία διαφορετικών και ανταγωνιζόμενων ιμπεριαλιστικών κέντρων (ΕΕ-Η.Π.Α). Για το λόγο αυτό φύτρωσαν σαν τα μανιτάρια οι πολύχρωμοι εκπρόσωποι της αστικής τάξης, κόμματα του κεφαλαίου και στηρίγματα της ιμπεριαλιστικής επιτροπείας, όπως το περίφημο «Ποτάμι» και το ...νεογέννητο ΚΙΔΗΣΟ που έβαλαν αντιστοίχως το πρώτο τη φορεσιά του «νοικοκύρη» με ρετουσαρισμένη την αντιδραστική, φιλοϊμπεριαλιστική και αντικομμουνιστική πολιτική του και το δεύτερο το φιλολαϊκό ιμάτιο του μετανοημένου θιασώτη του Δ.Ν.Τ. για να παίξουν πρωταγωνιστικά στην τραγωδία που έγραψαν για τον ελληνικό λαό οι ευρωπαίοι και αμερικάνοι ιμπεριαλιστές και οι ντόπιοι υποτελείς τους.
Συνοδοιπόροι σε αυτό το αποκρουστικό σκηνικό του σφαγιασμού των λαϊκών δικαιωμάτων οι « υπεύθυνοι αριστεροί» της ΔΗΜΑΡ -αφού απογυμνώθηκαν από τα φύλα συκής μπροστά στο λαό- εκλιπαρούν σήμερα για ανοχή και κατανόηση, για να ξαναπαίξουν στο ίδιο τραγικό έργο της λαϊκής λεηλασίας …στο νέο τοπίο της «αριστερή κυβέρνησης», με κορμό και αρχηγό τον σοσιαλδημοκρατικό πλέον ΣΥΡΙΖΑ, που -στην πράξη- έρχεται να πάρει τη σκυτάλη από την ομογάλακτή του ΔΗΜΑΡ, υπηρετώντας όμως τη μεγαλοαστική τάξη με νέους όρους παζαρέματος της λαϊκής δυσαρέσκειας που έχει στη φαρέτρα του. Γιατί γνωρίζει καλά ότι καλλιεργεί μάταιες προσδοκίες και ψεύτικες ελπίδες στους ανέργους, τους εξαθλιωμένους, τη νεολαία, την ξεκληρισμένη αγροτιά, τα κατεστραμμένα μικρομεσαία στρώματα και τα τσαλακωμένα γηρατειά. Κάνοντας στροφή ακόμη και από την κούφια ρητορεία του, ο ΣΥΡΙΖΑ σαν καλό παιδί αστικού σκηνικού υπόσχεται «σταθεροποίηση» του ευρωπαϊκού (δηλ ιμπεριαλιστικού) συστήματος, παραμονή στην πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ, συνετή διαπραγμάτευση με τους επικυρίαρχους, ενώ αποκηρύσσει ακόμη και τον αντιϊμπεριαλιστικό αγώνα του Πολυτεχνείου, παίρνοντας πίσω το χαρακτηρισμό «αμερικανοκίνητη» για τη χούντα. Διαβεβαιώνει την «υγιή επιχειρηματικότητα» για την κερδοφορία της, προβάλλει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης (δηλ κάποια ψίχουλα για τους αστέγους), στο πνεύμα των ιμπεριαλιστικών συνθηκών, μετέχει σε συμπόσια επώνυμων οίκων του χρηματιστικού κεφαλαίου (Λονδίνο, Νέα Υόρκη), εξαγνίζει τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ «ως έντιμο» και εντάσσει μνημονιόδουλους βουλευτές στα ψηφοδέλτιά του. Με αυτά τα δεδομένα, ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί το λαό που καταδυναστεύεται από τη ληστρική πολιτική των μνημονίων της ιμπεριαλιστικής υποδούλωσης να εγκλωβιστεί και να εναποθέσει τις ελπίδες του στη «σωτήρια» (!) διαπραγμάτευση με τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, στρώνοντας το δρόμο για τον ιδεολογικοπολιτικό αφοπλισμό του αντιστεκόμενου λαού και την ενσωμάτωσή του στο αστικό σύστημα.
Απέναντι σε αυτήν την πολιτική της ιμπεριαλιστικής υποτέλειας και λαϊκής αφαίμαξης που επιβάλλει η εγχώρια ολιγαρχία με τη στήριξη των προστατών και κηδεμόνων της (ΕΕ-Δ.Ν.Τ-ΝΑΤΟ), ο πραγματικά αριστερός και ταξικός -στην ουσία της πολιτικής του- εκλογικός συνδυασμός «ΚΚΕ(μ-λ) & Μ-ΛΚΚΕ» δείχνει το δρόμο της μαζικής καταδίκης των κομμάτων της αντιδραστικής συγκυβέρνησης(Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ) και των πολύχρωμων συμπορευτών της, καλώντας τον αριστερό και προοδευτικό κόσμο να απορρίψει τις εκλογικές αυταπάτες και τις ψεύτικες υποσχέσεις των «αριστερών σωτήρων». Γιατί ο μόνος σωτήρας των λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων είναι ο μαζικός, ενωτικός λαϊκός αντιϊμπεριαλιστικός αγώνας που θέτει ως στόχο του την απόκρουση των βάρβαρων μέτρων, στην κατεύθυνση της ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής της ντόπιας πλουτοκρατίας και των ιμπεριαλιστών κηδεμόνων της. Αυτόν τον αγώνα που δε συγκαλύπτει, αλλά αποκαλύπτει τις αιτίες της σύνθλιψης των εργατικών κατακτήσεων και λαϊκών δικαιωμάτων και τονίζει ότι η ελπίδα βρίσκεται στους μαζικούς αγώνες για ψωμί, μόρφωση, δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία και σοσιαλισμό έχει ως προμετωπίδα του ο συνδυασμός «ΚΚΕ(μ-λ) & Μ-ΛΚΚΕ» και γι’ αυτό η υποστήριξή του συνιστά ουσιαστική καταδίκη της βάρβαρης πολιτικής στη βάση της ανάπτυξης της λαϊκής πάλης.
Αρετή Σπαχή, Ηράκλειο Κρήτης
μέλος της εκλογικής συνεργασίας ΚΚΕ(μ-λ) & Μ-Λ ΚΚΕ
