Η επιτυχία της εκδήλωσης και το θετικό κλίμα κατά τη διάρκειά της είχε να κάνει με τους αγωνιστικούς δεσμούς που αποκτά ένα δυναμικό που κινείται με τις απόψεις μας και συσπειρώνεται στη δράση της Πρωτοβουλίας Αντίστασης. Είχε να κάνει ακόμη με την αποφασιστικότητα που δίνεται καθημερινά και η εκλογική μάχη.
Η εκδήλωση άνοιξε με σύντομη πολιτική παρέμβαση – παρουσίαση των υποψηφίων από τον σύντροφο Μ. Καπετανάκη. Την κεντρική εισήγηση έκανε ο σύντροφος Ν. Κοκολαντωνάκης, ενώ υπήρξαν παρεμβάσεις και από το ακροατήριο.
Η εισήγηση και όλη η συζήτηση εξήγησε την άποψή μας που λέει πως η ζωή και το μέλλον του λαού μας όπως και κάθε λαού κρίνεται καθημερινά απ’ τους αγώνες που γίνονται ή που δε γίνονται. Ειπώθηκαν πράγματα γύρω απ’ τη βαθειά και αθεράπευτη κρίση του συστήματος, το χαρακτήρα της επίθεσης, τις αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την ατολμία συνολικά της Αριστεράς που αντί να συμβάλει στην μετατροπή της λαϊκής οργής σε μαζικό κίνημα, αναχωρεί συστηματικά από την ταξική πάλη. Ο εκλογικός κρετινισμός παράχθηκε εδώ και δεκαετίες πρώτα – πρώτα απ’ το ΚΚΕ και σήμερα αξιοποιείται από το ΣΥΡΙΖΑ.
Η συζήτηση παρότι αναφέρθηκε σε μια σειρά δεδομένα που συνθέτουν την πραγματικότητα δε παρασύρθηκε σε προβλέψεις, αλλά χωρίς να υποτιμά τη σημασία του αποτελέσματος στάθηκε στα προβλήματα του λαού και του κινήματος που θα συνεχίσουν να υπάρχουν και μετά της 25 Γενάρη. Τονίστηκαν και οι δυνατότητες στη χώρα μας και διεθνώς για το δυνάμωμα των κινημάτων των λαών και δόθηκε το μέτρο της μεταστροφής της στάσης των μαζών στο γενικότερο πλαίσιο της σφοδρής αντιλαϊκής επίθεσης και των ιδιαίτερα αρνητικών συσχετισμών που δεν ανατρέπονται με μιας.
Η συζήτηση βοήθησε για να ενισχυθεί η συστράτευση ενός ευρύτερου δυναμικού και για την εκλογική μάχη και για μετά.
Η προεκλογική καμπάνια θα συνεχιστεί μέχρι την τελευταία μέρα με συζητήσεις – μαζώξεις σε σπίτια, με ομιλίες σε καφενεία του νομού σε μια σειρά χωριά, με μοίρασμα υλικού στο κέντρο της πόλης, ενώ επιδιώκεται επίμονα και συστηματικά η αξιοποίηση της όποιας δυνατότητας στον τύπο, στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Σε κάθε περίπτωση οι σύντροφοι και φίλοι του συνδυασμού είναι δικαίως αισιόδοξοι και γιατί ένας κόσμος θα μας στηρίξει και με την ψήφο του και πολύ περισσότερο για τις παρακαταθήκες που βάζουν για το μετά.
Τοποθέτηση στη συγκέντρωση
Σύντροφοι συντρόφισσες φίλοι και φίλες
Είμαστε στην ευχάριστη θέση με όλους εσάς και αρκετούς ακόμη εργαζόμενους και νεολαίους της πόλης μας να βρισκόμαστε όλο και πιο συχνά, και κυρίως όλο και πιο θερμά και με ενδιαφέρον αμοιβαίο και να κουβεντιάζουμε για το πώς θα συμβάλλουμε με τον καλύτερο τρόπο για να πάρει ο λαός την υπόθεση της ζωής του στα χέρια του.
Ακόμη μεγαλύτερο κουράγιο μας δίνει το γεγονός ότι μ’ ένα σημαντικό κομμάτι αγωνιστών που έχουν κάνει το κρίσιμο βήμα και κατεβαίνουν στις διαδηλώσεις σμίγουμε συχνά στα μπλοκ της Πρωτοβουλίας Αντίστασης. Έτσι κόντρα σε άλλες υποτιθέμενες αριστερές δυνάμεις που κατεβαίνουν στο δρόμο φανερά προσχηματικά πλέον ή δεν κατεβαίνουν καν, τα συνθήματά μας ακούγονται πιο δυνατά, αγκαλιάζονται με θέρμη από κόσμο που ήταν δύσκολο να διακρίνει το στίγμα μας μέχρι πρόσφατα και συμβάλλουν σε σημαντικό βαθμό στην αγωνιστική συγκρότηση ενός δυναμικού αρκετά ευρύτερου από την επιρροή μας.
Όχι δεν ήρθαμε εδώ για να βλογήσουμε τα γένια μας, ούτε νιώθουμε καμιά επάρκεια για τη συμβολή μας στην υπόθεση της συγκρότησης των αντιστάσεων του λαού μας. των αντιστάσεων που κατά την άποψή μας έχει απόλυτη ανάγκη για να αποκρούσει τις νέες «ΣΩΤΗΡΙΕΣ» που του μεθοδεύουν για να διεκδικήσει ξανά τη ζωή του, για να απαιτήσει μια ανθρώπινη κοινωνία έστω για τα παιδιά του και τις νέες γενιές που γεννιούνται στις μέρες μας μέσα στο ζόφο της κλιμακούμενης και επικίνδυνης καπιταλιστικής και ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας.
Παρότι είναι γεγονός πως με συνέπεια δεκαετίες τώρα πασχίζουμε να ξεσκεπάσουμε τα παραμύθια του ευρωπαϊκού παράδεισου, του παγκοσμιοποιημένου ή ολοκληρωτικού και πάντως αιώνιου και ειρηνικού καπιταλισμού. Παρότι με συνέπεια από τα χρόνια του 80 ακόμη κόντρα στο τότε ρεύμα της «αλλαγής» διαβάσαμε σωστά τη βαθιά γενικευμένη και αθεράπευτη κρίση του συστήματος…
Παρότι κάθε άλλο παρά μαγευτήκαμε από τη Γκορμπατσοφική κοσμογονία. Παρότι έχοντας όλα αυτά τα Σταλινικά και ξύλινα όπως μας λέγανε τότε στο μυαλό μας, θέσαμε αποφασιστικά την κατεύθυνση του μετώπου αντίστασης και της κοινής δράσης και έκτοτε επενδύουμε όλες μας τις δυνάμεις σε μια τέτοια κατεύθυνση.
Σήμερα μετράμε κάποια μικρά έστω αποτελέσματα από την πολύχρονη προσπάθειά μας. ναι έχουμε δυναμώσει κυρίως ποιοτικά και σίγουρα ένα δυναμικό της αριστεράς αρκετά ευρύτερο της επιρροής μας, μας παρακολουθεί και μπορεί να συγκρίνει τη συνέπεια των λόγων και των έργων μας με μια σειρά στάσεις άλλων της αριστεράς μας που τις αθωώνουμε αν τις λέγαμε απλώς ανερμάτιστες. Σήμερα τρεις δεκαετίες μετά το σύρσιμο πρώτα- πρώτα του ΚΚΕ και όλης της αριστεράς πλην Λακεδαιμονίων στη γραμμή της πασοκικής αλλαγής, αποτιμιέται ολοφάνερα σαν πολιτική καταστροφική για το αριστερό κίνημα της χώρας. Το πιο τραγικό είναι πως λίγα χρόνια μετά το 90 η γραμμή συρσίματος πίσω από το ΠΑΣΟΚ «διορθώθηκε» με τη συμμετοχή του ενιαίου αριστερού συνασπισμού στη συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. (Τζανετάκη) αλλά και στην οικουμενική με ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. (Ζολώτας) για να βγει στη συνέχεια θριαμβευτής ο Μητσοτάκης (σαρώνοντας τα «αντιδεξιά σύνδρομα» όπως τα ονόμαζε τότε η αριστερά μας) εγκαινιάζοντας και ξεκινώντας την αντιλαϊκή επίθεση που με τα μνημόνια των ημερών μας επιβλήθηκε τελικά στο λαό σαρώνοντας δικαιώματα και κατακτήσεις κυριολεκτικά ενός ολόκληρου αιώνα!!
Όπως είπα νιώθουμε να έχουμε δυναμώσει και αυτό μας δίνει δυνάμεις σ’ αυτές τις δύσκολες μέρες που βρίσκεται ο κόσμος ολόκληρος, η χώρα μας και ο λαός μας. θα ήμασταν ανόητοι αν πιστεύαμε ότι αυτά που έχουμε κατακτήσει φτάνουν για να συμβάλλουμε όπως διακηρύττουμε στο να γίνουν οι λαϊκοί αγώνες υπολογίσιμοι και αποτελεσματικοί με τέτοιο τρόπο ώστε ο λαϊκός παράγοντας να επιδράσει καταλυτικά στις εξελίξεις. Ούτε δυστυχώς βλέπουμε ότι κάποιοι άλλοι που κινούνται ας πούμε παράλληλα ή παραπλήσια με μας ή σε κάπως φιλολαϊκές κατευθύνσεις τέλος πάντων, μπορούν να παίξουν ρόλο ώστε ν’ αποκρουστεί η βάρβαρη αντιλαϊκή επίθεση…Κάθε άλλο παρά διεκδικούμε τη μοναδικότητα. Επειδή πιστεύουμε στην αναγκαιότητα της λαϊκής αντίστασης που κάποιοι λοιδορούσαν στο παρελθόν και επειδή έχουμε επίγνωση των ορίων μας και ταυτόχρονα νιώθουμε σιγουριά για τις δυνατότητες που δίνει στην άποψή μας κάθε φορά η μαζική λαϊκή κινητοποίηση, για όλους αυτούς τους λόγους ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε με την ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ. Όσοι στ’ αλήθεια νοιάζονται για την υπόθεση της αριστεράς, δηλαδή για την υπόθεση του λαού, ξέρουν πως άλλο πράγμα λέει το ΚΚΕ, άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ, άλλο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλο η εκλογική συνεργασία του ΚΚΕ(μ-λ) & Μ-Λ ΚΚΕ .
Υπάρχουν και οι εγωισμοί και οι υποκειμενισμοί, ωστόσο ειδικά σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς άλλα πράγματα είναι αυτά που χωρίζουν τις αριστερές οργανώσεις. Καθοριστικό το ζήτημα της υποχώρησης, της ήττας αν θέλετε παγκόσμια του αριστερού κομμουνιστικού κινήματος. Όσο σπουδαία ήταν η Οκτωβριανή επανάσταση του 1917, η νίκη των λαών το 1945 και η νίκη της κινέζικης επανάστασης το 1948, άλλο τόσα σημαντική αρνητικά φυσικά, ήταν η καπιταλιστική παλινόρθωση που ξεκίνησε στην ΕΣΣΔ από το 1956 για ν’ ακολουθήσει παρά τη ΜΠΠΕ στην Κίνα η παλινόρθωση σ’ όλες τις πάλι ποτέ σοσιαλιστικές χώρες. Σήμερα είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός η πλανητική και πλέρια επικράτηση του καπιταλιστικού ιμπεριαλιστικού συστήματος και ταυτόχρονα η πλέρια αποσυγκρότηση της εργατικής τάξης και η διάλυση του κομμουνιστικού κινήματος.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ! Και μόνο απ’ αυτό που συμβαίνει παγκόσμια μπορεί να βγάλει κανείς συμπεράσματα για το τι σόι αριστερά είναι το κόμμα του Τσίπρα που διακηρύττει μάλιστα πως θ’ αλλάξει τους συσχετισμούς σ’ ολόκληρη τη γηραιά ήπειρο. Όμως σ’ αυτό θα σταθώ παρακάτω. Δεν έχουμε καμιά διάθεση να υποτιμήσουμε (τουναντίον μάλιστα) τις σπουδαίες εκδηλώσεις λαϊκής οργής σε μια σειρά γωνιές του πλανήτη. Τις θεωρούμε σπουδαίες και παρά τις αδυναμίες και τις ήττες τους λόγω των αρνητικών συσχετισμών σ’ αυτές βλέπουμε την ελπίδα…
Παρά τα πισωγυρίσματα και τις αναγκαίες ήττες των λαϊκών κινηματικών εκρήξεων που ζήσαμε πρόσφατα και στη χώρα μας, είμαστε σίγουροι πως η βαθειά και αθεράπευτη κρίση του συστήματος και η ανελέητη και συνεχής επίθεση στους λαούς θα γεννά συνεχώς νέες αντιστάσεις- νέες εκρήξεις…
Σίγουρα για καιρό το πάνω χέρι στις συγκρούσεις των λαών με το σύστημα θα το έχουν οι δυνάμεις του συστήματος. Και σίγουρα όσο καθυστερεί η συγκρότηση των λαϊκών δυνάμεων απέναντι στην επίθεση κεφαλαίου και ιμπεριαλισμού με σχέση άμεσης αλληλοτροφοδότησης η σύγχυση στην αριστερά θα παραμένει. Και το πρόβλημα της αριστεράς που την έχει ανάγκη ο λαός για να υπερασπιστεί τη ζωή και το δίκιο του δε βρίσκεται δυστυχώς μονάχα στον ΣΥΡΙΖΑ που όλοι και όχι μόνο εδώ μέσα γνωρίζουμε πως παρά την αριστερή του προέλευση φανερά όπως ομολογείται επιλέγει να διαχειριστεί το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Είναι γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όπως αποκαλύπτεται μέρα με τη μέρα και θα αποκαλυφθεί πολύ περισσότερο μετά τις 25 Γενάρη όταν καθώς φαίνεται θα αναλάβει κυβερνητικά πόστα. Είναι πρόθυμος να συμβάλλει στο να διαχειριστεί για λογαριασμό του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών το πολιτικό αδιέξοδο ενός συστήματος που έχει βυθίσει το λαό σε βαθειά φτώχεια και ανεργία και έχει συντρίψει τα κάθε λογής δικαιώματά του.
Η βύθιση της ζωής του λαού, το γκρέμισμα των ελπίδων του για το μέλλον, η κάθε λογής ανασφάλειες που τον ζώνουν, η φασιστικοποίηση και η απειλή της ίδιας της ειρήνης λόγω εμπλοκής της χώρας στα βρώμικα σχέδια των ιμπεριαλιστών είναι συνέπεια της Σωτηρίας της χώρας από το ντόπιο αστικό πολιτικό προσωπικό. Από ανθρώπους σαν τον θρασύτατο Γ.Α.Π. που ξαναζητά την ψήφο του λαού, τον Βενιζέλο που σε λίγο θα τα βάλει με την ιστορία για το πώς θα τον κρίνει, για να μη μιλήσουμε για τον θλιβερό Κουβέλη και τον σιχαμερό Καρατζαφέρη. Όλοι αυτοί που χρειάστηκαν μέχρι και τη συνδρομή της Χρυσής Αυγής όταν ο λαός ξεσηκώθηκε το 2010- 2012 πέρα από την καθημερινή χρήση των ΜΑΤ και των χημικών. Έχουν σχεδόν σώσει τη χώρα με την πολύτιμη επιτήρηση της τρόικα, που τόσο απλόχερα με την τεχνογνωσία και του ΔΝΤ, τους στήριξε που ούτε καν χρειάζονταν να διαβάζουν μνημόνια που τους υπαγόρευε όπως ξετσίπωτα ομολόγησε ο Χρυσοχοϊδης. Όλοι αυτοί είναι πλέον λαομίσητοι. Όσο κι αν τα αφεντικά τους, οι πραγματικοί ντόπιοι και ξένοι δυνάστες του λαού, συνεχίζουν να τους διατηρούν στο προσκήνιο μέσω των βρώμικων ΜΜΕ, των στημένων γκάλοπ, των εκβιασμών και της τρομοκρατίας του λαού που δεν πρέπει να αποκηρύξει τα γνωστά πρόσωπα του Γιούνκερ, της Μέρκελ και του Σόιμπλε. Όσο και αν οι εκλογές δεν είναι όπως λέμε το γήπεδο του λαού…παρόλα αυτά είναι σίγουρο πως και στις εκλογές ένα πρωτόγνωρα μεγάλο κομμάτι του λαού θα τους μαυρίσει και θα το ευχαριστηθεί, παρότι ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ (που θα τον ψηφίσει μαζικά) ούτε κάποια άλλη εκδοχή της Αριστεράς ούτε και μεις φυσικά, του εμπνέουμε για την ώρα εμπιστοσύνη.
Είναι άδικο θα έλεγε ο πολύς Βενιζέλος, σώσανε τη χώρα και αυτός ο παλιο-λαός δεν τους το αναγνωρίζει. Η ιστορία να δείτε κύριοι λακέδες του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, που υπηρετείται ελεεινά το σύστημα της εκμετάλλευσης και καταδυνάστευσης του κόσμου της δουλειάς στα χρόνια που το συγκεκριμένο σύστημα βουλιάζει στην κρίση του – σαπίζει και εκδηλώνει τη μεγαλύτερη βαρβαρότητα και επικινδυνότητα για το παρόν και το μέλλον των λαών. Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε και θα θέλαμε να ακούσουμε και εσάς για τα έργα και τις ημέρες του συστήματος που κοντεύει όπως λέει ο Σαμαράς στο παιδάκι να φτιάξει το γήπεδο μιας ρημαγμένης χώρας μ’ ένα λαό στη φτώχεια, τη δυστυχία και την απόλυτη εξαθλίωση!!1
Όχι κύριε Σαμαρά. Κάνατε είναι αλήθεια τα νέα παιδιά, τη νεολαία της χώρας μας να πάψουν να παίζουν αμέριμνα και να προπονούνται. Το λιγότερο είναι πως θα σας μαυρίσουν. Το πιο σπουδαίο είναι πως η οργή της νεολαίας ωριμάζει και παρότι ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ δε σκαλώνει τόσο πια στις αυταπάτες, ούτε θα απογοητευτεί. Συντριπτικά όταν αυτές θα αποκαλυφθούν. Οι εργαζόμενοι που παράγουν όλο τον πλούτο της κοινωνίας το γνωρίζουν. Όπως γνωρίζουν ότι σε ένα άλλο σύστημα που θα έχουν σπάσει οι αλυσίδες της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και δε θα είναι σύστημα εκμετάλλευσης, ανασφάλειας και καταπίεσης μπορούν να παράξουν πιο ξεκούραστα μάλιστα πολύ περισσότερα και πολύ καλύτερα πράγματα. Να γιατί θέλουν να συκοφαντήσουν και να μας κάνουν με αισχρό αντικομμουνισμό που δεν αποφεύγει πλέον ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, να ξεχάσουμε τις σοσιαλιστικές προσπάθειες που υπήρξαν.
Είναι σπουδαίο το όραμα στη συγκρότηση της λαϊκής πάλης και είναι αλήθεια πως η καπιταλιστική παλινόρθωση και η υποχώρηση του αριστερού κ.κ. χρόνια τώρα τους έχει επιτρέψει να χύσουν πολύ λάσπη, δηλητήριο και βρωμιές με στόχευση ιδιαίτερα στη νέα γενιά που δε θυμάται εκείνους τους παλιούς αριστερούς και κομμουνιστές που συμβάλλανε για να γράψει και ο λαός της χώρας μας τη δικά του ιστορία. Επιβραβεύουν «δασκάλους» φασιστοειδή σαν το Φορτσάκη με ψηφοδέλτια επικρατείας και ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί με τον ανεκδιήγητο Πελεγρίνη την ίδια ώρα που διώχνουν μαθητές και εκπαιδευτικούς μαζικά από το σχολείο, θεσπίζουν διαγραφές και επιδιώκουν με κάθε τρόπο την πειθάρχηση και την υποταγή της νεολαίας. Αυτά τους ζητά χρόνια τώρα ο ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση γιατί ο αυριανός εργαζόμενος πρέπει να διδαχθεί τα ήθη του σύγχρονου δούλου στο σύστημα της βαρβαρότητας
Και όμως, όπως οι εργαζόμενοι ζουν την αφόρητη εκμετάλλευση και αντιδρούν στη χώρα μας και σ’ όλο τον κόσμο, έτσι και η νέα γενιά οι νέοι εργαζόμενοι – μισοάνεργοι ζουν τη στέρηση της ζωής και του μέλλοντός τους και συσσωρεύουν πρωτόγνωρη οργή.
Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΘΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥΣ. ΘΕΛΟΥΝ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ.
Σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο θα ευχαριστηθούμε και εμείς σε λίγες μέρες το μαύρισμα του Σαμαρά και των άλλων λακέδων του συστήματος, παρότι δεν είχαμε ποτέ ούτε τώρα καμιά αυταπάτη για τα όρια της κάλπης και των εκλογών, ιδιαίτερα όταν διεξάγονται αφενός σε καθεστώς λαϊκής οργής αλλά αφετέρου σε αρνητικούς συσχετισμούς και αυτό είναι το κύριο.
Εδώ και δύο τρία χρόνια μάλιστα από την άνοιξη του 2012 έχουν σταματήσει και οι μαζικές απεργίες (πάνω από 10 έγιναν τότε σ’ ένα χρόνο), οι διαδηλώσεις και οι πλατείες που κράτησαν στο πλαίσιο ενός μικρού λαϊκού ξεσηκωμού μήνες και η συνολικότερη κινητικότητα δύο χρόνια. Ο ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθειά του να γίνει αποδεκτή η προθυμία του να διαχειριστεί την κρίση και το αδιέξοδο που βρέθηκε το σύστημα, ανέλαβε σπουδαίο έργο μετά τις πλατείες και ειδικά μετά τις εκλογές του 2012. ιδιαίτερα και λόγω της αριστερής του προέλευσης έπαιξε πολύ καλά το ρόλο της αντιπολίτευσης που είχε ανάγκη το σύστημα για να διώξει το λαό από το δρόμο. Άξιος ο μισθός του σ’ ότι αφορά τους αριστερούς ανθρώπους που σαν αντιπολίτευση ήδη έχει υπηρετήσει το σύστημα με τον καλύτερο τρόπο. Και βεβαίως οι εξετάσεις που δίνει μπροστά στις εκλογές είναι ακόμη πιο δύσκολες και ανταποκρίνεται. Κάτι οσφρύζονταν γι’ αυτές τις εξετάσεις και άλλαξε στις 17 Νοέμβρη την ανακοίνωση για το Πολυτεχνείο στην οποία κατήγγειλε την αμερικανοστήριχτη χούντα, για να φτάσει στην προχθεσινή δημοσίευση του Τσίπρα στη γερμανική εφημερίδα όπου έγραφε πως κατανοεί τους Γερμανούς να μην έχουν εμπιστοσύνη στους έλληνες σε μια ανοικτή ομολογία υποτελούς προσήλωσης στο ίδιο πλαίσιο που και άλλοι αντιμνημονιακοί σαν το Σαμαρά τελικά «διαπραγματεύτηκαν» ηρωικά.
Σ’ όλη του τη διαδρομή ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δε μίλησε ενάντια στις ΗΠΑ, τις βάσεις τους και το δολοφονικό ρόλο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Θεωρεί δε την εξωτερική πολιτική της χώρας έστω και αν αφορά επικίνδυνες και βρώμικες συμμαχίες με το Ισραήλ έξω από κάθε συζήτηση όπως δήλωσε πρόσφατα ο Τσίπρας επισκεπτόμενος το πεντάγωνο. Ταυτόχρονα ο Τσίπρας είναι αντιμερκελικός αλλά ποντάρει πάντα τρομάρα του στην Ε.Ε. των εργαζομένων που σήμερα μεταφράζεται στην Ε.Ε. των νέων ανέμων που αφού δε τους κίνησε ο Ολάντ θα τους κινήσει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ. Πέρα όμως από το σύγχρονο ανήκομεν στη Δύση του Τσίπρα και τους όρκους του σε Ε.Ε. – ΝΑΤΟ –ΒΑΣΕΙΣ ανάλογα παρότι ανάλογα ξεκίνησε σαν ένα κλασικό ρεφορμιστικό – μικροαστικό κόμμα, είναι κα σφιχταγκαλιάσματα του με τμήματα της ντόπιας πλουτοκρατίας.
Σύντροφοι - ες, φίλοι και φίλες
Για μας είναι σίγουρο πως όταν ο ρεβισιονισμός βρεθεί στην εξουσία αν όχι από την πρώτη στιγμή, ουσιαστικά πολύ γρήγορα θα είναι η αστική τάξη στην εξουσία.
Όχι τίποτα δεν εξομοιώνουμε και δεν έχουμε ανάγκη κάτι τέτοιο. Ας προσπαθεί το ΚΚΕ με βερμπαλισμούς και αφορισμούς να αντιμετωπίσει το αδιέξοδό του μιας και τα συριζέικα παιδιά του κάνουν πράξη την προοπτική που χρόνια το ίδιο οικοδομούσε. Και λέμε παιδιά του γιατί το ΚΚΕ είναι το κόμμα που δεκαετίες τώρα δίνει ρεσιτάλ εκλογικού κρετινισμού θεοποιώντας τη δύναμη της ψήφου που ο λαός πρέπει να διορθώσει χωρίς το ΚΚΕ να διορθώνεται ποτέ στην ανεμπιστοσύνη του για το μαζικό κίνημα που τα τελευταία χρόνια που ο λαός εκφράζει μαχητικά την οργή του το οδήγησε σε πλήρη απομονωτισμό. Έδρασαν απεργοσπαστικά μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ στην απεργία των καθηγητών, έβρισαν κουκουλοφόρους και προβοκάτορες τους νεολαίους το 2008 και πρόσφατα δε τόλμησαν να πατήσουν στις μαχητικές διαδηλώσεις αλληλεγγύης στον αγώνα του Ρωμανού που παρά την απουσία τους νίκησε σπάζοντας έστω για λίγο τον τρόμο της φασιστικοποίησης.
Μα και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ όπως και το ΚΚΕ αναφέρεται σε εικονικούς αγώνες με την αγωνία του προγράμματος της αριστερής κυβέρνησης της δικιάς τους που τάχα αντιπολιτεύεται το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ουσιαστικά γίνεται ουρά του. Δε μπορεί καν να παρακολουθήσει κανείς τα συγκοινωνούντα δοχεία του ΣΥΡΙΖΑ, του Αλαβάνου και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δυστυχώς για την αριστερά πέρα από ΚΚΕ- ΣΥΡΙΖΑ και η υποτιθέμενη ριζοσπαστική της έκφραση του Ανταρσυα που συσπειρώνει ένα αξιόλογο δυναμικό νεολαίας δε ξεφεύγει από τη λειτουργία με το πλαίσιο μιας εκλογικής κοινοπραξίας που καθόλου δεν υπηρετεί την κοινή δράση και το μαζικό κίνημα.
Όλα αυτά είτε μας αρέσει είτε όχι είναι αλήθειες και περιγράφουν μιας και είναι έκφραση των αρνητικών συσχετισμών που αναφερθήκαμε. Δυστυχώς και πέρα από το ΣΥΡΙΖΑ η αριστερά μας διαπραγματεύεται με τον τρόπο της με το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης. Στην επανάστασή τους είτε της δυαδικής είτε της λαϊκής εξουσίας δε θέλουν να σπάσει ούτε τζάμι…
Άντε να πέσουν μερικές μπουνιές τέτοιες που και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να φάει για να έρθει τελείως στα συγκαλά του…
Θα μπορούσαν στ’ αλήθεια ΚΚΕ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ να συμβάλλουν στη συγκρότηση αγωνιστών από τις αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο εκλογικά μέσω κομματικού ντόπινγκ όπως κάνει το ΚΚΕ με την ανεκδιήγητη Κανέλη. Θα μπορούσαν να του χρεώσουν την ανοικτή υποταγή του σε ΗΠΑ- ΝΑΤΟ- Ε.Ε. και τη διάθεσή του να αναβαπτίσει τις αλυσίδες της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης για χα΄ρη της ντόπιας πλουτοκρατίας όπως συμβαίνει ανεξάρτητα των προθέσεων της αριστερής πλατφόρμας…
Όμως η πάλη ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση δε δένει καθόλου πλέον με τις νέες θεωρητικές ανακαλύψεις του ΚΚΕ που το μόνο που υπηρετούν είναι την αναχώρησή του από το κίνημα. Όσο για τον Ανταρσύα χρόνια τώρα ξεφτιλίζει την έννοια της αντιιμπεριαλιστικής πάλης μιλώντας για ιμπεριαλιστική Ελλάδα.
Σ’ ότι μας αφορά χωρίς να ξεχνάμε ποτέ πως η συγκρότηση της εργατικής τάξης γίνεται στη βασική αντίθεση – σχέση κεφαλαίου εργασίας, ωστόσο έχουμε ξεκάθαρο πως η πάλη ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση αφορά το σήμερα και την αναγκαία συγκρότηση του λαού για να δυναμώσουν οι αντιστάσεις του αλλά και την προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης.
ΝΑΤΟ –ΒΑΣΕΙΣ και Ε.Ε. αλληλοστηρίζονται με την ντόπια πλουτοκρατία. Όλος ο κόσμος της δουλειάς, η αγροτιά και η νεολαία οφείλουν και μπορούν να κατακτήσουν αντιιμπεριαλιστικό και όχι απλά αντιμερκελικό πλαίσιο για να δυναμώσουν οι αγώνες τους και να γίνουν υπολογίσιμοι. Αλλοίμονο μας αν έχουμε αυταπάτες τέτοιες που έσπειρε ο ΣΥΡΙΖΑ για τον Ομπάμα και το ρόλο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού σε τέτοιες επικίνδυνες ακόμη και για την παγκόσμια Ειρήνη εποχές..
Αλλοίμονο αν στην πόλη μας πάψουμε να παλεύουμε ενάντια στον καρκίνο των βάσεων.
Αλλοίμονο αν πιστέψουμε ότι η Ε.Ε. είναι των λαών και όχι του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών.
Ο πρωθυπουργός της τρόικα Αν. Σαμαράς είπε πως είναι στο άλλο άκρο αυτοί που λένε ενάντια σε ΝΑΤΟ –Ε.Ε. Τα αφεντικά του έχουν ξαναπεί τρομοκράτη στο παρελθόν ολόκληρο το λαό μας..
Δε θα τους φοβηθούμε. Δε θα διπλώσουμε τις σημαίες του αγώνα. Δε θα μειώσουμε τη συμβολή μας στη λαϊκή πάλη ούτε χάρη της τρομοκρατίας του Σαμαρά που φυλάκισε τη Χρυσή Αυγή για να αναλάβει το ίδιο το κόμμα του και το επίσημο κράτος τη δουλειά της, ούτε χάρη των αυταπατών του ΣΥΡΙΖΑ που πολύ περισσότερο μετά της 25 θα μας καλεί σε παύση κινήματος και σε στήριξη της κυβέρνησής του.
Ξέρουμε πιο σύστημα έχουμε απέναντί μας. συζητάμε διαρκώς πολιτικά για να προσεγγίσουμε την πραγματικότητα. Και τη στάση μας πάντα θα την καθορίζει το λαϊκό συμφέρον το οποίο συναρτάται κατά την άποψή μας ευθέως με το δυνάμωμα της λαϊκής πάλης.
Αυτή τη γραμμή υπηρετήσαμε με συνέπεια χρόνια τώρα αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε ακόμη πιο αποφασιστικά και ανεξάρτητα του τι λογής νέοι ΣΩΤΗΡΕΣ θα προκύψουν από την κάλπη. Σ’ αυτή την κατεύθυνση ζητάμε τη ψήφο και τη στήριξή σας και την οικονομική γιατί εμείς δε τα παίρνουμε.
Είμαστε μικρή αλλά όχι ασήμαντη ποσότητα και δεν εννοούμε τα εκλογικά ποσοστά. Οι λαοί, στη χώρα μας και σ’ όλο τον κόσμο από το Φερκινσον μέχρι το Κάιρο και από το Κομπάνι μέχρι τις Βρυξέλλες και τη Ρώμη δε θα πάψουν ν’ αντιστέκονται. Ο λαός και η νεολαία της χώρας μας δε θέλουν άλλη σωτηρία. Θέλουν δουλειά – σχολειά – νοσοκομεία. Δεν έχουν ανάγκη ελεημοσύνης. Έχουν ανάγκη να δυναμώσουν οι αγώνες.
Να δώσουμε όλοι μαζί φίλοι και σύντροφοι την εκλογική μάχη για να ενισχύσουμε τη δυνατότητά μας να είμαστε ακόμη πιο αποφασιστικά μέσα στους λαϊκούς αγώνες για να συμβάλλουμε στο δυνάμωμά τους.
