Εκλογές Σεπτέμβρη 2015: όχι στις αυταπάτες! Ανάγκη ο λαός να οργανωθεί και να ανατρέψει τους σε βάρος του συσχετισμούς!
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμη εκλογική μάχη και διανύουμε μια προεκλογική περίοδο που μοιάζει πλέον …συνηθισμένη. Τι μένει ίδιο και τι αλλάζει; Τι μπορεί να περιμένει πια ο έρμος ο λαός και τι θα συμβεί την επομένη των εκλογών ανάλογα με το αποτέλεσμα; Τα ερωτήματα παραμένουν ίδια στα σίγουρα, αλλά κατά τη γνώμη μας και οι απαντήσεις. Και το ζήτημα δεν είναι ότι επαληθευόμαστε, το ζήτημα είναι ότι η ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης μπορεί να οδηγήσει μόνο σε συγκεκριμένες εκτιμήσεις, όσο κι αν όλοι θα επιθυμούσαμε τη λύση εδώ και τώρα ή μέσω ενός προγράμματος, μιας διαπραγμάτευσης ή ενός σχεδίου (α, β ή χ). Αυτό που μένει ίδιο δεν είναι παρά ο λαός που αγκομαχά μέσα στην ασφυκτική ανασφάλεια, με την ανεργία να αυξάνεται, τη φορομπηξία, την ακρίβεια, τους μισθούς πείνας, τις μειωμένες συντάξεις, τη φυγή των νέων στο εξωτερικό που όλο αυξάνεται. Αυτό που μένει ίδιο δεν είναι παρά η εξάρτηση της χώρας από τους ξένους ιμπεριαλιστές, αμερικάνους και ευρωπαίους, όπως αυτή εκφράζεται τη δεδομένη στιγμή μέσω της ΕΕ και του ΔΝΤ και επιβάλλεται με τα μνημόνια. Και αυτό είναι τόσο παλιό που για να «ξεμπερδέψεις» μαζί του δεν αρκεί ένας νέος κυβερνητικός διαχειριστής, αλλά ανατροπή των συσχετισμών δυνάμεων μεταξύ λαού και ιμπεριαλιστών. Και εδώ ερχόμαστε στο τι διαφορετικό έχουν αυτές οι εκλογές. Το διαφορετικό είναι ότι ο λαός βρίσκεται στην άκρη ίσως ακόμη περισσότερο από κάθε άλλη φορά, παρακολουθώντας, έχοντας χάσει την ελπίδα, που του τη στέρησε η «πρώτη κυβέρνηση της αριστεράς», όταν αποδείχτηκε ότι κάθισε στην απέναντι πλευρά. Γιατί οι υποσχέσεις και οι τυχοδιωκτισμοί έχουν καταφέρει να απογειώσουν την απογοήτευση του λαού και δυστυχώς κομμάτια της αριστεράς συνεχίζουν να συνενώνονται και να παίζουν αυτό το παιχνίδι.
Την επομένη των εκλογών, όποιος κυβερνητικός σχηματισμός κι αν υπάρξει, το σίγουρο είναι ότι θα γίνει ο εκλεκτός των ιμπεριαλιστών και της ελληνικής αστικής τάξης. Εν μια νυκτί άλλωστε, μόλις συμφώνησε με το νέο μνημόνιο, ο Τσίπρας έγινε το αγαπημένο παιδί των ΜΜΕ και των μεγαλοδημοσιογράφων. Γιατί το πολιτικό σύστημα οδηγήθηκε στις εκλογές για μία ακόμα φορά χάριν της σταθερότητας, δηλαδή για μια κυβέρνηση που θα αναλάβει το έργο να περάσει και να εφαρμόσει όλα τα μέτρα που απαιτούν οι ιμπεριαλιστές. Και σ’ αυτό το γήπεδο, όσο ο λαός βρίσκεται στην άκρη τόσο το καλύτερο γι’ αυτούς.
Αυτό που χτυπάνε και θα χτυπήσουν με όλα τους τα μέσα είναι η αντίσταση του λαού. Αυτό που προτάσσουμε εμείς όχι μόνο στις εκλογές, αλλά κυρίως πριν και μετά, είναι η οργάνωση του λαού και η διεκδίκηση των δικαιωμάτων του μέχρι την ανατροπή. Η πάλη με το κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστές μέχρι τέλους. Για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του. Η ιστορία, η πάλη του λαού μας στον τόπο μας αλλά και παγκόσμια έχει αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει!
Παναγιώτης Ζαγγανάς, υποψήφιος βουλευτής με την εκλογική συνεργασία ΚΚΕ(μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ στο νομό Πέλλας
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμη εκλογική μάχη και διανύουμε μια προεκλογική περίοδο που μοιάζει πλέον …συνηθισμένη. Τι μένει ίδιο και τι αλλάζει; Τι μπορεί να περιμένει πια ο έρμος ο λαός και τι θα συμβεί την επομένη των εκλογών ανάλογα με το αποτέλεσμα; Τα ερωτήματα παραμένουν ίδια στα σίγουρα, αλλά κατά τη γνώμη μας και οι απαντήσεις. Και το ζήτημα δεν είναι ότι επαληθευόμαστε, το ζήτημα είναι ότι η ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης μπορεί να οδηγήσει μόνο σε συγκεκριμένες εκτιμήσεις, όσο κι αν όλοι θα επιθυμούσαμε τη λύση εδώ και τώρα ή μέσω ενός προγράμματος, μιας διαπραγμάτευσης ή ενός σχεδίου (α, β ή χ). Αυτό που μένει ίδιο δεν είναι παρά ο λαός που αγκομαχά μέσα στην ασφυκτική ανασφάλεια, με την ανεργία να αυξάνεται, τη φορομπηξία, την ακρίβεια, τους μισθούς πείνας, τις μειωμένες συντάξεις, τη φυγή των νέων στο εξωτερικό που όλο αυξάνεται. Αυτό που μένει ίδιο δεν είναι παρά η εξάρτηση της χώρας από τους ξένους ιμπεριαλιστές, αμερικάνους και ευρωπαίους, όπως αυτή εκφράζεται τη δεδομένη στιγμή μέσω της ΕΕ και του ΔΝΤ και επιβάλλεται με τα μνημόνια. Και αυτό είναι τόσο παλιό που για να «ξεμπερδέψεις» μαζί του δεν αρκεί ένας νέος κυβερνητικός διαχειριστής, αλλά ανατροπή των συσχετισμών δυνάμεων μεταξύ λαού και ιμπεριαλιστών. Και εδώ ερχόμαστε στο τι διαφορετικό έχουν αυτές οι εκλογές. Το διαφορετικό είναι ότι ο λαός βρίσκεται στην άκρη ίσως ακόμη περισσότερο από κάθε άλλη φορά, παρακολουθώντας, έχοντας χάσει την ελπίδα, που του τη στέρησε η «πρώτη κυβέρνηση της αριστεράς», όταν αποδείχτηκε ότι κάθισε στην απέναντι πλευρά. Γιατί οι υποσχέσεις και οι τυχοδιωκτισμοί έχουν καταφέρει να απογειώσουν την απογοήτευση του λαού και δυστυχώς κομμάτια της αριστεράς συνεχίζουν να συνενώνονται και να παίζουν αυτό το παιχνίδι.
Την επομένη των εκλογών, όποιος κυβερνητικός σχηματισμός κι αν υπάρξει, το σίγουρο είναι ότι θα γίνει ο εκλεκτός των ιμπεριαλιστών και της ελληνικής αστικής τάξης. Εν μια νυκτί άλλωστε, μόλις συμφώνησε με το νέο μνημόνιο, ο Τσίπρας έγινε το αγαπημένο παιδί των ΜΜΕ και των μεγαλοδημοσιογράφων. Γιατί το πολιτικό σύστημα οδηγήθηκε στις εκλογές για μία ακόμα φορά χάριν της σταθερότητας, δηλαδή για μια κυβέρνηση που θα αναλάβει το έργο να περάσει και να εφαρμόσει όλα τα μέτρα που απαιτούν οι ιμπεριαλιστές. Και σ’ αυτό το γήπεδο, όσο ο λαός βρίσκεται στην άκρη τόσο το καλύτερο γι’ αυτούς.
Αυτό που χτυπάνε και θα χτυπήσουν με όλα τους τα μέσα είναι η αντίσταση του λαού. Αυτό που προτάσσουμε εμείς όχι μόνο στις εκλογές, αλλά κυρίως πριν και μετά, είναι η οργάνωση του λαού και η διεκδίκηση των δικαιωμάτων του μέχρι την ανατροπή. Η πάλη με το κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστές μέχρι τέλους. Για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του. Η ιστορία, η πάλη του λαού μας στον τόπο μας αλλά και παγκόσμια έχει αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει!
Παναγιώτης Ζαγγανάς, υποψήφιος βουλευτής με την εκλογική συνεργασία ΚΚΕ(μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ στο νομό Πέλλας
