1.
Μόλις κατάφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να αλυσοδέσει το λαό και τη χώρα
με τα δεσμά του τρίτου βάρβαρου μνημονίου, που πέρασε στη Βουλή από
κοινού με τις μνημονιόδουλες δυνάμεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, προχώρησε
στην παραίτησή της και την προκήρυξη βουλευτικών εκλογών το Σεπτέμβρη,
με τις ευλογίες των ξένων ιμπεριαλιστών προστατών της, έτσι ώστε με
«νωπή» λαϊκή εντολή, την επομένη των εκλογών, να ξεκινήσει μια μεγάλης
έκτασης αντιλαϊκή επίθεση για την εφαρμογή του μνημονίου και των νέων
αντεργατικών μέτρων.
Στη σημερινή φάση, αναδείχνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά το ρήγμα και την κρίση που έχει ξεσπάσει στις γραμμές του, ως η κυρίαρχη πολιτική δύναμη που τη στηρίζει η άρχουσα τάξη, ο κεντρικός στυλοβάτης του αστικού και ιμπεριαλιστικού συστήματος για το αποτελεσματικό πέρασμα της πολιτικής των μνημονίων και, ταυτόχρονα, ως το νέο «αριστερό» ανάχωμα που έρχεται να νομιμοποιήσει στη συνείδηση του δημοκρατικού και αριστερού κόσμου τα μνημόνια με αριστερό περιτύλιγμα, αποσκοπώντας στη χειραγώγηση και τον επανεγκλωβισμό των πλατιών λαϊκών μαζών και την υφαρπαγή της ψήφου τους.
Οι δοκιμασμένες δυνάμεις της υποτέλειας και της ξενοδουλείας , παλιές και νέες, (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) που υπηρέτησαν και υπηρετούν πιστά το μνημονιακό ευρωμονόδρομο, συνασπίζονται πολιτικά σε μια αντιδραστική δύναμη κρούσης και εμφανίζονται «δικαιωμένες», επιδιώκοντας την εκλογική ενίσχυση και επαναφορά τους, προκειμένου την επομένη των εκλογών να εξασφαλίσουν όρους για νέους κυβερνητικούς συνασπισμούς και συγκυβερνήσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ.
2. Η νέα πολιτική δύναμη (ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ), που προέκυψε από την «αριστερή πλατφόρμα» του ΣΥΡΙΖΑ, αναπαράγει τις ίδιες ρεφορμιστικές αυταπάτες και ψευδαισθήσεις που καλλιέργησε όλα τα προηγούμενα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ, για να καταλήξει εκεί που κατέληξε, και επαναλαμβάνει τις ίδιες κάλπικες διακηρύξεις για μια «αριστερή κυβέρνηση». Το πραγματικό περιεχόμενο και η ουσία της πολιτικής της συνίσταται σε ένα ρεφορμιστικό πρόγραμμα για τη «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους», «την εθνικοποίηση των τραπεζών», την επιστροφή στη δραχμή και όλα αυτά μέσα στα πλαίσια κυριαρχίας του σημερινού καπιταλιστικού συστήματος και πρόσδεσης της χώρας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ.
Από την άλλη μεριά, η ηγεσία του ΚΚΕ, παραπέμποντας τη λύση όλων των προβλημάτων στη μελλοντική "λαϊκή εξουσία" του, όχι μόνο δεν κάνει αγώνα για άμεση έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και για την απαλλαγή από τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, αλλά αντίθετα καταγγέλλει όσους μιλούν για εξάρτηση και υποτέλεια. Προβάλλοντας εξωφρενικές ψευτοθεωρίες περί "ιμπεριαλιστικής Ελλάδας", αρνείται και θεωρεί ξένο προς τα λαϊκά συμφέροντα, παρωχημένο και εκτός εποχής, τον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία, προσφέροντας το έδαφος σε κάθε λογής αντιδραστικές δυνάμεις να καπηλεύονται και να λεηλατούν τον πατριωτικό, εθνικοανεξαρτησιακό αγώνα του λαού. Στην πραγματικότητα, η ηγεσία του ΚΚΕ εξωραΐζει το σημερινό σύστημα της εξάρτησης και της υποτέλειας, παραγνωρίζει και συγκαλύπτει την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική επικυριαρχία του ιμπεριαλισμού και τον αφήνει στο απυρόβλητο στο όνομα ενός κούφιου αντικαπιταλισμού.
3. Οι επερχόμενες εκλογές δεν πρόκειται να δώσουν καμιά λύση στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και η χώρα. Σε κάθε περίπτωση, τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία και η ντόπια ολιγαρχία, με όποια κυβέρνηση προκύψει, θα κλιμακώσουν την αντιλαϊκή επίθεση μετά τις εκλογές στη βάση των βάρβαρων μέτρων των μνημονίων και των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί.
Κάτω από τις σημερινές συνθήκες, όταν η πολιτική της άρχουσας τάξης χαλκεύει νέα δεσμά και ο λαός καταδικάζεται στην πείνα, την ανεργία και την εξαθλίωση, το κρίσιμο ζήτημα που προβάλλει, μπροστά στις εκλογές, δεν είναι να διαλέξουμε ποια κόμματα δεξιά, κεντρώα ή "αριστερά", θα κυβερνούν αύριο αυτοδύναμα ή συνεργαζόμενα σε μικρούς ή "μεγάλους συνασπισμούς" και θα διαχειρίζονται την εξουσία για λογαριασμό του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, τσακίζοντας το λαό με τη βάρβαρη και υποτελή πολιτική των μνημονίων, όποια μεταμφίεση κι αν αποκτήσουν αυτά τα μνημόνια.
Το πραγματικό πρόβλημα, μπροστά στις νέες αντιλαϊκές επιθέσεις που έρχονται μετά τις εκλογές, είναι αν θα χτιστεί βήμα - βήμα ένα ισχυρό λαϊκό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης, ικανό να αποκρούσει τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα και να προασπίσει αποτελεσματικά τα άμεσα οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα του εργαζόμενου λαού, τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι αν θα οικοδομηθεί μια ανεξάρτητη απέναντι στην κυρίαρχη τάξη, ισχυρή και αξιόπιστη κομμουνιστική Αριστερά, ένα αυθεντικό κομμουνιστικό μαρξιστικό- λενινιστικό κόμμα, σταθερός και ασυμβίβαστος εκφραστής της εργατικής τάξης, του λαού και των ταξικών συμφερόντων τους.
Όχι μια στο όνομα Αριστερά, προσαρμοσμένη στις πιέσεις και τις ανάγκες του αστικού πολιτικού συστήματος που κλήθηκε να ξελασπώσει, να σταθεροποιήσει και να διαιωνίσει την ιμπεριαλιστική και αστική κυριαρχία, αλλά μια πραγματική κομμουνιστική Αριστερά, ένα πραγματικό κομμουνιστικό κόμμα που χωρίς την ύπαρξη, την οικοδόμηση και την πάλη του η εργατική τάξη και οι πλατιές λαϊκές μάζες θα παραμένουν αφοπλισμένες, ευάλωτες στο πέλαγος των εφήμερων ρεφορμιστικών αυταπατών, όπου οι όποιες εκδηλώσεις μαζικής αντίστασης θα μένουν στα μισά του δρόμου, χωρίς συνέχεια και προοπτική, όπως έδειξε η εμπειρία των τελευταίων χρόνων.
Για το Μ-Λ ΚΚΕ, αυτό αποτελεί έναν μακρόπνοο στόχο, στόχο για τον οποίο παλεύει δεκαετίες το μαρξιστικό - λενινιστικό κίνημα, συστατικό στοιχείο της γενικότερης πάλης που διεξάγουμε για την ανασυγκρότηση του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, κόντρα στη ρεβιζιονιστική γραμμή του συμβιβασμού και της ηττοπάθειας και ενάντια στα διάφορα ιδεολογικά ρεύματα του κούφιου αντικαπιταλισμού και του μικροαστικού εξεγερτισμού.
4. Μπροστά στο νέο κύμα αντιλαϊκής επίθεσης που έρχεται την επομένη των εκλογών, μπροστά στο νέο τριετές μνημόνιο που ήδη έχει προσυπογράψει η κυβέρνηση και στις απειλές μιας ακόμα πιο συντριπτικής σύνθλιψης του λαϊκού εισοδήματος, με νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, κατάργηση του ΕΚΑΣ, με εκτίναξη της φοροληστείας του ΦΠΑ και της μονιμοποίησης του ΕΝΦΙΑ, με τις νέες απολύσεις που θάρθουν και το μαζικό εξευτελιστικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν άλλο δρόμο να επιλέξουν για να υπερασπιστούν την επιβίωσή τους παρά να ξεσηκωθούν σε μαζικούς αγώνες. Οι πλατιές λαϊκές μάζες, που καταδικάζονται να ζήσουν μέσα σε ένα αντιδραστικό καθεστώς πείνας, φτώχειας και στερήσεων, πρέπει να βρουν τη δύναμη και το σθένος να βγουν ξανά στο δρόμο του αγώνα, παραμερίζοντας τις σειρήνες των εύκολων λύσεων και των ψευδαισθήσεων, της ηττοπάθειας και της μοιρολατρίας.
Ο λαός πρέπει να ορθώσει το ανάστημά του, να δυναμώσει την πάλη του για να αποκρούσει τις επιθέσεις και τα τελεσίγραφα των ιμπεριαλιστών, για την ανατροπή των αντεργατικών μέτρων που πέρασαν και την αντίκρουση αυτών που έρχονται, τη σταθερή διεκδίκηση και επανακατάκτηση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων που καταργήθηκαν, σε σύνδεση με τα γενικότερα αιτήματα πάλης για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και το γκρέμισμα του καθεστώτος της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας.
Είναι ο μόνος δρόμος σωτηρίας για το λαό και οφείλουμε, με όλες μας τις δυνάμεις, να δώσουμε τη δική μας συμβολή στον αγώνα του λαού μας ενάντια στους ξένους και ντόπιους δυνάστες και εκμεταλλευτές και τα πολιτικά τους φερέφωνα.
Στο δύσκολο και σκληρό αγώνα του λαού μας, οι δυνάμεις του Μ-Λ ΚΚΕ και του ΚΚΕ(μ-λ) που υπηρετούν την υπόθεση του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος καλούνται, τώρα, μπροστά στην πολιτική μάχη των εκλογών να παρέμβουν αποφασιστικά, όπως και στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Όλο το προηγούμενο διάστημα, άνοιξαν ένα δρόμο και χάραξαν μια βασική πολιτική κατεύθυνση με τον προσανατολισμό που πρόβαλαν και τους αγώνες που έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν καθημερινά, προσφέροντας τη δική τους συμβολή στην πάλη του λαού μας.
Η Κ.Ε. του Μ-Λ ΚΚΕ απευθύνει αγωνιστικό κάλεσμα σε όλους τους συντρόφους του Κόμματος και της Νεολαίας να δώσουμε αποφασιστικά τη μάχη των εκλογών, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για τον αγώνα του λαού μας και την πορεία του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, καλώντας τους εργαζόμενους να βαδίσουμε μαζί στους μικρούς και μεγάλους αγώνες για την ανατροπή των αντιδραστικών συσχετισμών και της αντιλαϊκής πολιτικής, για να ανοίξει ένας νέος δρόμος για το κίνημα σύμφωνα με τις προσδοκίες και τα ιδανικά των κομμουνιστών, όλων των λαϊκών αγωνιστών.
Αθήνα, 21 Αυγούστου 2015
Στη σημερινή φάση, αναδείχνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά το ρήγμα και την κρίση που έχει ξεσπάσει στις γραμμές του, ως η κυρίαρχη πολιτική δύναμη που τη στηρίζει η άρχουσα τάξη, ο κεντρικός στυλοβάτης του αστικού και ιμπεριαλιστικού συστήματος για το αποτελεσματικό πέρασμα της πολιτικής των μνημονίων και, ταυτόχρονα, ως το νέο «αριστερό» ανάχωμα που έρχεται να νομιμοποιήσει στη συνείδηση του δημοκρατικού και αριστερού κόσμου τα μνημόνια με αριστερό περιτύλιγμα, αποσκοπώντας στη χειραγώγηση και τον επανεγκλωβισμό των πλατιών λαϊκών μαζών και την υφαρπαγή της ψήφου τους.
Οι δοκιμασμένες δυνάμεις της υποτέλειας και της ξενοδουλείας , παλιές και νέες, (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) που υπηρέτησαν και υπηρετούν πιστά το μνημονιακό ευρωμονόδρομο, συνασπίζονται πολιτικά σε μια αντιδραστική δύναμη κρούσης και εμφανίζονται «δικαιωμένες», επιδιώκοντας την εκλογική ενίσχυση και επαναφορά τους, προκειμένου την επομένη των εκλογών να εξασφαλίσουν όρους για νέους κυβερνητικούς συνασπισμούς και συγκυβερνήσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ.
2. Η νέα πολιτική δύναμη (ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ), που προέκυψε από την «αριστερή πλατφόρμα» του ΣΥΡΙΖΑ, αναπαράγει τις ίδιες ρεφορμιστικές αυταπάτες και ψευδαισθήσεις που καλλιέργησε όλα τα προηγούμενα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ, για να καταλήξει εκεί που κατέληξε, και επαναλαμβάνει τις ίδιες κάλπικες διακηρύξεις για μια «αριστερή κυβέρνηση». Το πραγματικό περιεχόμενο και η ουσία της πολιτικής της συνίσταται σε ένα ρεφορμιστικό πρόγραμμα για τη «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους», «την εθνικοποίηση των τραπεζών», την επιστροφή στη δραχμή και όλα αυτά μέσα στα πλαίσια κυριαρχίας του σημερινού καπιταλιστικού συστήματος και πρόσδεσης της χώρας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ.
Από την άλλη μεριά, η ηγεσία του ΚΚΕ, παραπέμποντας τη λύση όλων των προβλημάτων στη μελλοντική "λαϊκή εξουσία" του, όχι μόνο δεν κάνει αγώνα για άμεση έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και για την απαλλαγή από τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, αλλά αντίθετα καταγγέλλει όσους μιλούν για εξάρτηση και υποτέλεια. Προβάλλοντας εξωφρενικές ψευτοθεωρίες περί "ιμπεριαλιστικής Ελλάδας", αρνείται και θεωρεί ξένο προς τα λαϊκά συμφέροντα, παρωχημένο και εκτός εποχής, τον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία, προσφέροντας το έδαφος σε κάθε λογής αντιδραστικές δυνάμεις να καπηλεύονται και να λεηλατούν τον πατριωτικό, εθνικοανεξαρτησιακό αγώνα του λαού. Στην πραγματικότητα, η ηγεσία του ΚΚΕ εξωραΐζει το σημερινό σύστημα της εξάρτησης και της υποτέλειας, παραγνωρίζει και συγκαλύπτει την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική επικυριαρχία του ιμπεριαλισμού και τον αφήνει στο απυρόβλητο στο όνομα ενός κούφιου αντικαπιταλισμού.
3. Οι επερχόμενες εκλογές δεν πρόκειται να δώσουν καμιά λύση στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και η χώρα. Σε κάθε περίπτωση, τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία και η ντόπια ολιγαρχία, με όποια κυβέρνηση προκύψει, θα κλιμακώσουν την αντιλαϊκή επίθεση μετά τις εκλογές στη βάση των βάρβαρων μέτρων των μνημονίων και των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί.
Κάτω από τις σημερινές συνθήκες, όταν η πολιτική της άρχουσας τάξης χαλκεύει νέα δεσμά και ο λαός καταδικάζεται στην πείνα, την ανεργία και την εξαθλίωση, το κρίσιμο ζήτημα που προβάλλει, μπροστά στις εκλογές, δεν είναι να διαλέξουμε ποια κόμματα δεξιά, κεντρώα ή "αριστερά", θα κυβερνούν αύριο αυτοδύναμα ή συνεργαζόμενα σε μικρούς ή "μεγάλους συνασπισμούς" και θα διαχειρίζονται την εξουσία για λογαριασμό του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, τσακίζοντας το λαό με τη βάρβαρη και υποτελή πολιτική των μνημονίων, όποια μεταμφίεση κι αν αποκτήσουν αυτά τα μνημόνια.
Το πραγματικό πρόβλημα, μπροστά στις νέες αντιλαϊκές επιθέσεις που έρχονται μετά τις εκλογές, είναι αν θα χτιστεί βήμα - βήμα ένα ισχυρό λαϊκό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης, ικανό να αποκρούσει τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα και να προασπίσει αποτελεσματικά τα άμεσα οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα του εργαζόμενου λαού, τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι αν θα οικοδομηθεί μια ανεξάρτητη απέναντι στην κυρίαρχη τάξη, ισχυρή και αξιόπιστη κομμουνιστική Αριστερά, ένα αυθεντικό κομμουνιστικό μαρξιστικό- λενινιστικό κόμμα, σταθερός και ασυμβίβαστος εκφραστής της εργατικής τάξης, του λαού και των ταξικών συμφερόντων τους.
Όχι μια στο όνομα Αριστερά, προσαρμοσμένη στις πιέσεις και τις ανάγκες του αστικού πολιτικού συστήματος που κλήθηκε να ξελασπώσει, να σταθεροποιήσει και να διαιωνίσει την ιμπεριαλιστική και αστική κυριαρχία, αλλά μια πραγματική κομμουνιστική Αριστερά, ένα πραγματικό κομμουνιστικό κόμμα που χωρίς την ύπαρξη, την οικοδόμηση και την πάλη του η εργατική τάξη και οι πλατιές λαϊκές μάζες θα παραμένουν αφοπλισμένες, ευάλωτες στο πέλαγος των εφήμερων ρεφορμιστικών αυταπατών, όπου οι όποιες εκδηλώσεις μαζικής αντίστασης θα μένουν στα μισά του δρόμου, χωρίς συνέχεια και προοπτική, όπως έδειξε η εμπειρία των τελευταίων χρόνων.
Για το Μ-Λ ΚΚΕ, αυτό αποτελεί έναν μακρόπνοο στόχο, στόχο για τον οποίο παλεύει δεκαετίες το μαρξιστικό - λενινιστικό κίνημα, συστατικό στοιχείο της γενικότερης πάλης που διεξάγουμε για την ανασυγκρότηση του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, κόντρα στη ρεβιζιονιστική γραμμή του συμβιβασμού και της ηττοπάθειας και ενάντια στα διάφορα ιδεολογικά ρεύματα του κούφιου αντικαπιταλισμού και του μικροαστικού εξεγερτισμού.
4. Μπροστά στο νέο κύμα αντιλαϊκής επίθεσης που έρχεται την επομένη των εκλογών, μπροστά στο νέο τριετές μνημόνιο που ήδη έχει προσυπογράψει η κυβέρνηση και στις απειλές μιας ακόμα πιο συντριπτικής σύνθλιψης του λαϊκού εισοδήματος, με νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, κατάργηση του ΕΚΑΣ, με εκτίναξη της φοροληστείας του ΦΠΑ και της μονιμοποίησης του ΕΝΦΙΑ, με τις νέες απολύσεις που θάρθουν και το μαζικό εξευτελιστικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν άλλο δρόμο να επιλέξουν για να υπερασπιστούν την επιβίωσή τους παρά να ξεσηκωθούν σε μαζικούς αγώνες. Οι πλατιές λαϊκές μάζες, που καταδικάζονται να ζήσουν μέσα σε ένα αντιδραστικό καθεστώς πείνας, φτώχειας και στερήσεων, πρέπει να βρουν τη δύναμη και το σθένος να βγουν ξανά στο δρόμο του αγώνα, παραμερίζοντας τις σειρήνες των εύκολων λύσεων και των ψευδαισθήσεων, της ηττοπάθειας και της μοιρολατρίας.
Ο λαός πρέπει να ορθώσει το ανάστημά του, να δυναμώσει την πάλη του για να αποκρούσει τις επιθέσεις και τα τελεσίγραφα των ιμπεριαλιστών, για την ανατροπή των αντεργατικών μέτρων που πέρασαν και την αντίκρουση αυτών που έρχονται, τη σταθερή διεκδίκηση και επανακατάκτηση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων που καταργήθηκαν, σε σύνδεση με τα γενικότερα αιτήματα πάλης για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και το γκρέμισμα του καθεστώτος της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας.
Είναι ο μόνος δρόμος σωτηρίας για το λαό και οφείλουμε, με όλες μας τις δυνάμεις, να δώσουμε τη δική μας συμβολή στον αγώνα του λαού μας ενάντια στους ξένους και ντόπιους δυνάστες και εκμεταλλευτές και τα πολιτικά τους φερέφωνα.
Στο δύσκολο και σκληρό αγώνα του λαού μας, οι δυνάμεις του Μ-Λ ΚΚΕ και του ΚΚΕ(μ-λ) που υπηρετούν την υπόθεση του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος καλούνται, τώρα, μπροστά στην πολιτική μάχη των εκλογών να παρέμβουν αποφασιστικά, όπως και στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Όλο το προηγούμενο διάστημα, άνοιξαν ένα δρόμο και χάραξαν μια βασική πολιτική κατεύθυνση με τον προσανατολισμό που πρόβαλαν και τους αγώνες που έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν καθημερινά, προσφέροντας τη δική τους συμβολή στην πάλη του λαού μας.
Η Κ.Ε. του Μ-Λ ΚΚΕ απευθύνει αγωνιστικό κάλεσμα σε όλους τους συντρόφους του Κόμματος και της Νεολαίας να δώσουμε αποφασιστικά τη μάχη των εκλογών, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για τον αγώνα του λαού μας και την πορεία του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, καλώντας τους εργαζόμενους να βαδίσουμε μαζί στους μικρούς και μεγάλους αγώνες για την ανατροπή των αντιδραστικών συσχετισμών και της αντιλαϊκής πολιτικής, για να ανοίξει ένας νέος δρόμος για το κίνημα σύμφωνα με τις προσδοκίες και τα ιδανικά των κομμουνιστών, όλων των λαϊκών αγωνιστών.
Αθήνα, 21 Αυγούστου 2015